Tussen alles door... een beetje een aparte titel, maar je gaat 'm zo wel begrijpen.
Alle emoties van de afgelopen tijd rondom de zwangerschap en de twee miskramen zijn mij niet in mijn koude kleren gaan zitten. Het is toch een vorm van afscheid van iets waar je helemaal geen afscheid van wilt nemen.
Het is soms erg lastig om hier even bij stil te staan en je bewust te worden van de impact hiervan. Wat doet het met mij? Wat doet het voor mijn toekomst? Hoe kan ik er het beste mee omgaan? Wat is de juiste manier?
Allemaal vragen waar ik antwoorden voor zoek tussen alles door. Het dagelijks leven gaat door, mijn werk gaat door, de relatie met mijn vriendin gaat door. Allemaal zaken die het stilstaan bij mijn emoties beïnvloeden en er soms voor zorgen dat ik er niet stil bij kan staan. De vrije tijd die ik heb is dus voor mij heel waardevol en graag maak ik dagelijks een wandeling om even niet met alles bezig te hoeven zijn. Soms is de wandeling er juist om alleen mijn emoties en gevoelens toe te laten rondom de miskramen. En soms is de wandeling er ook om even helemaal niets te hoeven. Die uitspraak heb ik geleerd van mijn schoonvader "Even lekker niets" en hij was er soms heel goed in. Het "even lekker niets" gaat mij niet altijd goed af, mijn gedachten gaan alle kanten op omtrent de kinderwens, de miskramen en de angst dat het weer kan gebeuren bij een volgende zwangerschap. Ik duim me helemaal suf dat dat binnenkort weer zover is, de zwangerschap bedoel ik hè! Wat ik probeer te zeggen is dus eigenlijk dat je jezelf echt de tijd moet gunnen om tussen alles door zodat jij jezelf niet vergeet. Sta er bewust bij stil. Maak die strandwandeling in de vroege ochtend en schreeuw desnoods eens lekker tegen de golven met de wind in je gezicht en zand in je ogen. Tussen alles door ben ik, en jij, namelijk ook heel erg belangrijk!
Comments